شبهه ای از وهابی ها درباره بدعت بودن بنای قبور:
(و زعم) الوهابیون ان البناء على القبور بدعة حدثت بعد عصر التابعین (و قال) قاضی قضاتهم عبد اللّه بن سلیمان بن بلیهد فی مقالته التی نشرتها جریدة أم القرى فی عدد جمادى الثانیة سنة 1345 لم نسمع فی خیر القرون ان هذه البدعة حدثت فیها بل بعد القرون الخمسة انتهى (کشف الار تیاب ص286)

پاسخ علامه سید محسن امین عاملی در اعیان الشیعه:
ان الصحابة جمیعا و منه الخلفاء الأربعة اتفقوا على دفنه (ص) فی بیته و حجرته التی کان یسکنها مع زوجته عائشة و هی مبنیة مسقفة و لو کان البناء على القبور غیر جائز لما خفی على الصحابة عموما و لو حرم ابتداء لحرم استدامة ثم دفن أبو بکر و عمر مع النبی (ص) فی تلک الحجرة وعد ذلک أعظم منقبة لهما ثم بنت عائشة حائطا فی تلک الحجرة بینها و بین القبر الشریف و قد رویتم انه (ص) قال خذوا ثلثی دینکم عن عائشة ادامه مطلب...

سال پیش در ماه رجب توفیق یافتم به عمره مشرف شوم. حاصل آن سفرنامه ای بود که تصمیم دارم قسمنهایی از آن را نقل کنم:

بهداشت عقیده و فکر
امروز چهار شنبه 16 تیر ماه برابر با بیست و چهارم ماه رجب المرجب است و روز آخری است که ما در مدینه هستیم. برای زیارت قبور ائمه علیهم السلام وارد بقیع شدم. وقت گذشته بود و داشتند در را می بستند. و زوٌار را بیرون می کردند. چند دقیقه بیشتر در بقیع نماندم. آخرین زیارت بقیع من است و امروز باید به سمت مکٌه برویم. لحظه ای که رسیدم یکی از چفیه قرمز ها که کاملاً به فارسی مسلٌط بود و قبلاً از تند مزاجی اش سخن گفته بودم، داشت از بدعت بودن زیارت سخن می گفت و یکی از ایرانی ها که اهل مطالعه نشان می داد، در نقض کلامش زیارت پیامبر (ص) از قبر مادرش آمنه علیها السٌلام و ترمیم قبر وی را متذکٌر شد و آن وهٌابی که حرفی برای گفتن نداشت تنها اشکالش این بود که این مطلب در کدام کتاب ذکر شده است! و البته آن ایرانی هم نتوانست سندی ارائه کند.
راستی چه می شد در جلسات پیش از سفر عمره این شبهات طرح و پاسخ داده می شد یا جزواتی آماده می شد که جای پرداختن به مطالب دسته چندم و غیر مهم این مسائل را با زبان ساده تبیین می کردند؟ ادامه مطلب...

سال پیش در ماه رجب توفیق یافتم به عمره مشرف شوم. حاصل آن سفرنامه ای بود که تصمیم دارم قسمنهایی از آن را نقل کنم: 

این همه پُز برای چار دیواری

اینجا منطقه جنگ احزاب یا غزوه خندق است. مکانی که یکی از بزرگترین فضائل امیرمؤمنان (ع) به ظهور پیوست یعنی مبارزه امیرالمؤمنین (ع) با عمرو بن عبدود و صدور این حدیث که: ضربة علی یوم الخندق أفضل من عبادة الثقلین[1].
مساجد سبع در همین منطقه واقع شده است که مهمّ ترین آنها مسجد فتح است که محلّ استقرار پیامبر (ص) در غزوه خندق بود و ایشان چند روز در آن جا نماز اقامه فرمود و در همان جا برای پیروزی در غزوه دعا فرمود و مستجاب شد. یکی دیگر از مساجد خندق، مسجد سلمان فارسی است که پایین تر از مسجد فتح قرار دارد. ادامه مطلب...

سال پیش در ماه رجب توفیق یافتم به عمره مشرف شوم. حاصل آن سفرنامه ای بود که تصمیم دارم قسمنهایی از آن را نقل کنم: 

یک بام و دو هوا

داشتم از بقیع به سمت حرم پیغمبر صلّی الله علیه و آله و سلّم می رفتم. از باب جبرئیل علیه السلام وارد حرم شدم. در همین اثنا از اتاقک سمت راست باب جبرئیل، پیرمرد چفیه قرمزسیه چرده ای برای لحظه ای درِ اتاق را باز کرد و به بیرون سرک کشید. در همان لحظه چند نفر عرب به سمتش هجوم آوردند. پیرمرد دست خود را دراز کرد و اجازه داد عربها یکی یکی خم شده، دست او را ببوسند و بر چشمان خود بکشند!! از پیرمرد ریش سفیدی که کنار در اتاقک نشسته بود، پرسیدم: آن شخص کیست؟ گفت: خادم الحرم!
تعجب نکن اینجا یک بام و دو هوا زیاد است. تبرّک جستن فقط در مورد اهل بیت علیهم السلام کفر و شرک است!

سال پیش در ماه رجب توفیق یافتم به عمره مشرف شوم. حاصل آن سفرنامه ای بود که تصمیم دارم قسمنهایی از آن را نقل کنم: 

ویل لمن شفعاؤه خصماؤه
به سمت مرقد حضرت امّ البنین علیها السلام رفتم و عرض ادب کردم. عربی چفیه قرمز بر صندلی نشسته بود و مرتّب می گفت: «اموات را همچون پیامبر (ص) زیارت کنید که می فرمود: السلام علیکم اهل الدیار من المؤمنین و المسلمین و إنّا إن شاء الله بکم لاحقون»[1] و می گفت: « چرا از اموات درخواست می کنید و مستقیماً از خدا نمی خواهید که آنها مرده اند و لا یضرّون و لا ینتفعون، پیامبر (ص) که صاحب همه ی کرامات بود، خود معترف بود که «لا أملک لنفسی نفعاً و لا ضرّاً»[2] پس تکلیف دیگران روشن است، خصوصاً اگر مرده باشند».
من فقط یک کلمه گفتم که: ادامه مطلب...

إنّ أعداء وخصوم أهل بیت الوحی والنبوة حینما وجدوا عظمة مکانة الامام أمیر المؤمنین علی بن أبی طالب (علیه السلام) وکثرة ما ورد من الفضائل والمناقب الواردة فی حقّه عن رسول الله (صلى الله علیه وآله وسلم) على لسان الصحابة والتابعین، لم یرق لهم ذلک فحاولوا الوقوف ضدّها بشتّى السبل الممکنة، لکنهم لمّا وجدوا عدم وسعهم فی تکذیب هذه الاحادیث أو تضعیفها لاشتهارها وتواترها، عمدوا الى تحریف بعض متونها وقلب مضامینها، ووضع أحادیث مختلقة ومزوّرة ومشابهة لها بفضل غیره (علیه السلام) کأبی بکر وعمر وعثمان، ولم یکن ذلک حباً منهم لهؤلاء، بل کان قصدهم تقلیل ما لامیر المؤمنین (علیه السلام) من فضائل ومناقب فی أعین الناس.
ولکثرة ما اشاعوا وأذاعوا من هذه الاحادیث المختلقة والموضوعة قام بعض أئمة القوم ـ تعصباً منهم ـ بتدوینها فی مسانیدهم ومعاجمهم، وذاکرین لها فی ابواب مناقبهم، وحاکمین علیها بالصحة والوثوق سواء کان ذلک تعمداً منهم أو جهلاً بذلک.
وبلغ تعصب بعض آخر حداً أن ردّ وطعن فی کل ما لامیر المؤمنین (علیه السلام) من فضائل ومناقب، وبالغ بعض آخر منهم فطعن فیما اشتهر وتواتر من الاحادیث فی حقه (علیه السلام) کالفخر الرازی حینما طعن فی حدیث الغدیر، وابن تیمیة اذ ردّ حدیث (ستفترق امتی...)، وکذا البدایونی الهندی اذ ردّ على حدیث الرایة.
وزاد آخرون فی تعصّبهم حتى طعنوا فی الاحادیث التی أخرجتها صحاحهم بالخصوص البخاری ومسلم، ولم یکترثوا الى القول بقطعیة صدور جمیع أحادیثهما عندهم.
وذلک کما فعل ابن تیمیة وابن الجوزی فی قدحهم لحدیث (انی تارک فیکم الثقلین...) الوارد فی صحیح مسلم، والامدی ومن تبعه فی إبطال حدیث (أنت منی بمنزلة هارون من موسى...) المذکور فی الصحیحین، والدهلوی الذی أبطل حدیث هجر الزهراء (علیها السلام) لابی بکر حتى توفت، الوارد فی الصحیحین.
ادامه مطلب...

مدتی این مثتوی تأخیر شد. امشب شب قدر (یعنی شب 21 ماه رمضان 1432) است. مناسب دیدم در این شب از شاعر اهل بیت شیخ کاظم ازری یاد کنم. از مهمترین اشعار وی «هائیه» است که از شیخ الفقهاء و خاتم المجتهدین شیخ محمد حسن صاحب جواهر الکلام نقل شده که آرزو مى‏کرد آن قصیده در نامه عمل او نوشته شود و جواهر در نامه عمل ازرى. [رک: الفوائد الرضویة، ج1، ص593 و کلیات مفاتیح الجنان، ص328] ‏
گوشه ای از این قصیده زیبا در مدح امیرالمومنین (ع) تبرکاً نقل می گردد:

             لا فَتى فِى الْوُجُوِد الّا عَلِیٌّ             ذاکَ شَخْصٌ بِمِثْلِهِ اللّهُ باها

             ما حَوَى الْخافِقانِ جِنٌّ وِ انْسٌ             قَصَباتِ السَّبْقِ الِّتی قَدْ حَواها

             لا تَرُمْ وَصْفَهُ فَفیهِ مَعانٍ             لَمْ یَصِفْها الَّا الِّذی سَوّاها

             انَّما الْمُصْطَفى مَدینَةُ عِلْمٍ             وَ هُوَ البابُ مَنْ اتاهُ اتاها

             وَ هُما مُقْلَتَا الْعَوالِمِ یُسْرا             ها عَلِیٌّ و احْمَدُ یُمْناها

             هَلْ اتى هَلْ اتى بِمَدْحِ سِواهُ             لا وَمَوْلىً بِذِکْرِه جَلّاها

             وَ هُوَ عَلّامَةُ الْمَلائِکِ فَاسْئَلْ             رُوحَ جِبْریلَ عَنْهُ کَیْفَ هَداها

             وَ تَفَکَّرْ بِانْتَ مِنّی تَجِدْها             حِکْمَةً تُورِثُ الرُّقُودَ انْتِباها

             اوَ ما کانَ بَعْدَ مُوسى اخُوهُ             خَیْرُ اصْحابِه وَ اعْظَمُ جاها

             لَیْسَ تَخْلُو الَّا النُّبُوَّةُ مِنْهُ             وَ لِهذا خَیْرُ الْوَرى اسْتَثْناها

            وَ هُوَ فی آیَةِ التَّباهُلِ نَفْسُ             الْمُصْطَفى لَیْسَ غَیْرُهُ ایّاها

             ثُمَّ سَلْ انَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ             تَرَى الاعتِبارَ فی مَعْناها

             یَا بْنَ عَمِّ النَّبیِّ انْتَ یَدُاللّهِ             الَّتى عَمَّ کُلَّ شَیْی‏ءٍ نَداها

             یا ابَا النَّیِّرَیْنِ انْتَ سَماءٌ             قَدْ مَحى کُلَّ ظُلْمَةٍ نَیِّراها

             یا اخَا الْمُصْطَفى لَدَیَّ ذُنُوبٌ             هِیَ عَیْنُ الْقَذى وَ انْتَ جَلاها

[الفصول العلیّه‏در بیان مناقب و فضائل امیر المؤمنین (ع)‏، فصل ششم ؛ الفوائد الرضویة، ج1، ص593]

پاسخ سید کمال حیدری به شبهه ای درباره نهج البلاغه از سید علی امین در شبکه المستقله:
بعض الکلمات الصادرة عن الإمام أمیر المؤمنین لیست مع السیاق العام لکلامه، هذا الذی یکرره البعض فی مختلف المواقع والفضائیات وغیرها فی قوله: (لله بلاء فلان فلقد قوم الأود وداوى العمد وخلق الفتنة وأقام السنة ذهب نقی الثوب قلیل العیب أصاب غیرها) انظروا إلى علی کیف یمدح بعض الخلفاء السابقین علیه.
لو سأل سائل: هذا الکلام أین سنده لأنا نحتاج إلى سند له؟ادامه مطلب...

قال الکراجکی فی کتاب التعجّب

من العجیب:
 أنهم یقولون: إن معاویة بن أبی سفیان خال المؤمنین، ویقولون: إنه استحق ذلک بسبب أن أخته أم حبیبة بنت أبی سفیان إحدى أزواج النبی الذین هم بنص القرآن للمؤمنین أمهات، ولا یسمون محمد بن أبی بکر خال المؤمنین، بل لا یذکرونه بذکر جمیل، وأخته عائشة أعظم أزواج النبی (صلى الله علیه وآله) عندهم قدرا، وأجل الأمهات فی مذهبهم فضلا وذکرا، ولیس تدانیها عندهم أم حبیبة، ولا تقاربها، ولا أبوها کأبیها، فلم لا یسمون محمد بن أبی بکر خال المؤمنین ویکون أحق بذلک من معاویة بن أبی سفیان الفاسق اللعین الطلیق ابن الطلیق؟ لعنه رسول الله، وقال: " إذا رأیتم معاویة على منبری فاقتلوه " (1) ، وکان من المؤلفة قلوبهم، ولم یحفظ قط حسنة یبسط معها فی تفضیلهم له عذرا، ولا ورد فی الأثر عن النبی تسمیته بخال المؤمنین فیصح قولهم(2).ادامه مطلب...

مناظرة الشیخ الکاظمی مع الآلوسی

نقل السید المحقق العلامة الحاج السید مهدی الروحانی:
أن فی بغداد انعقدت حفلة عرس حضرها کثیر من الشیعة والسنة، وحضرها العالم الکبیر والمحقق التقی الشیخ محمد حسین الکاظمی، ومن أهل السنة الشیخ محمود شکری الآلوسی. فالتفت الآلوسی الى الشیخ فقال:
کان الماضون من العلماء یباحثون فی مسائل دینیة فی المجالس فیستفید منه الناس، فهل لک أن تناظرنی فی بعض المسائل الشرعیة حتى یستفید هؤلاء؟
قال الشیخ: باختیارکم.
قال الآلوسی: فهل فی الاصول أو الفروع؟
- باختیارکم.
- فاذن نبحث فی الأصول ولکن فی أی أصل منها؟ فهل نجعلها مناظرة؟
- باختیارکم.
- لم لا یقول الشیعة بإمامة الشیخین.
- للمدعی أن یأتی بدلیل، فانا نسأل أهل السنة عن أن لم اختاروا إمامة الشیخین؟  ادامه مطلب...