مدتی این مثتوی تأخیر شد. امشب شب قدر (یعنی شب 21 ماه رمضان 1432) است. مناسب دیدم در این شب از شاعر اهل بیت شیخ کاظم ازری یاد کنم. از مهمترین اشعار وی «هائیه» است که از شیخ الفقهاء و خاتم المجتهدین شیخ محمد حسن صاحب جواهر الکلام نقل شده که آرزو مى‏کرد آن قصیده در نامه عمل او نوشته شود و جواهر در نامه عمل ازرى. [رک: الفوائد الرضویة، ج1، ص593 و کلیات مفاتیح الجنان، ص328] ‏
گوشه ای از این قصیده زیبا در مدح امیرالمومنین (ع) تبرکاً نقل می گردد:

             لا فَتى فِى الْوُجُوِد الّا عَلِیٌّ             ذاکَ شَخْصٌ بِمِثْلِهِ اللّهُ باها

             ما حَوَى الْخافِقانِ جِنٌّ وِ انْسٌ             قَصَباتِ السَّبْقِ الِّتی قَدْ حَواها

             لا تَرُمْ وَصْفَهُ فَفیهِ مَعانٍ             لَمْ یَصِفْها الَّا الِّذی سَوّاها

             انَّما الْمُصْطَفى مَدینَةُ عِلْمٍ             وَ هُوَ البابُ مَنْ اتاهُ اتاها

             وَ هُما مُقْلَتَا الْعَوالِمِ یُسْرا             ها عَلِیٌّ و احْمَدُ یُمْناها

             هَلْ اتى هَلْ اتى بِمَدْحِ سِواهُ             لا وَمَوْلىً بِذِکْرِه جَلّاها

             وَ هُوَ عَلّامَةُ الْمَلائِکِ فَاسْئَلْ             رُوحَ جِبْریلَ عَنْهُ کَیْفَ هَداها

             وَ تَفَکَّرْ بِانْتَ مِنّی تَجِدْها             حِکْمَةً تُورِثُ الرُّقُودَ انْتِباها

             اوَ ما کانَ بَعْدَ مُوسى اخُوهُ             خَیْرُ اصْحابِه وَ اعْظَمُ جاها

             لَیْسَ تَخْلُو الَّا النُّبُوَّةُ مِنْهُ             وَ لِهذا خَیْرُ الْوَرى اسْتَثْناها

            وَ هُوَ فی آیَةِ التَّباهُلِ نَفْسُ             الْمُصْطَفى لَیْسَ غَیْرُهُ ایّاها

             ثُمَّ سَلْ انَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ             تَرَى الاعتِبارَ فی مَعْناها

             یَا بْنَ عَمِّ النَّبیِّ انْتَ یَدُاللّهِ             الَّتى عَمَّ کُلَّ شَیْی‏ءٍ نَداها

             یا ابَا النَّیِّرَیْنِ انْتَ سَماءٌ             قَدْ مَحى کُلَّ ظُلْمَةٍ نَیِّراها

             یا اخَا الْمُصْطَفى لَدَیَّ ذُنُوبٌ             هِیَ عَیْنُ الْقَذى وَ انْتَ جَلاها

[الفصول العلیّه‏در بیان مناقب و فضائل امیر المؤمنین (ع)‏، فصل ششم ؛ الفوائد الرضویة، ج1، ص593]

پاسخ سید کمال حیدری به شبهه ای درباره نهج البلاغه از سید علی امین در شبکه المستقله:
بعض الکلمات الصادرة عن الإمام أمیر المؤمنین لیست مع السیاق العام لکلامه، هذا الذی یکرره البعض فی مختلف المواقع والفضائیات وغیرها فی قوله: (لله بلاء فلان فلقد قوم الأود وداوى العمد وخلق الفتنة وأقام السنة ذهب نقی الثوب قلیل العیب أصاب غیرها) انظروا إلى علی کیف یمدح بعض الخلفاء السابقین علیه.
لو سأل سائل: هذا الکلام أین سنده لأنا نحتاج إلى سند له؟ادامه مطلب...

قال الکراجکی فی کتاب التعجّب

من العجیب:
 أنهم یقولون: إن معاویة بن أبی سفیان خال المؤمنین، ویقولون: إنه استحق ذلک بسبب أن أخته أم حبیبة بنت أبی سفیان إحدى أزواج النبی الذین هم بنص القرآن للمؤمنین أمهات، ولا یسمون محمد بن أبی بکر خال المؤمنین، بل لا یذکرونه بذکر جمیل، وأخته عائشة أعظم أزواج النبی (صلى الله علیه وآله) عندهم قدرا، وأجل الأمهات فی مذهبهم فضلا وذکرا، ولیس تدانیها عندهم أم حبیبة، ولا تقاربها، ولا أبوها کأبیها، فلم لا یسمون محمد بن أبی بکر خال المؤمنین ویکون أحق بذلک من معاویة بن أبی سفیان الفاسق اللعین الطلیق ابن الطلیق؟ لعنه رسول الله، وقال: " إذا رأیتم معاویة على منبری فاقتلوه " (1) ، وکان من المؤلفة قلوبهم، ولم یحفظ قط حسنة یبسط معها فی تفضیلهم له عذرا، ولا ورد فی الأثر عن النبی تسمیته بخال المؤمنین فیصح قولهم(2).ادامه مطلب...

مناظرة الشیخ الکاظمی مع الآلوسی

نقل السید المحقق العلامة الحاج السید مهدی الروحانی:
أن فی بغداد انعقدت حفلة عرس حضرها کثیر من الشیعة والسنة، وحضرها العالم الکبیر والمحقق التقی الشیخ محمد حسین الکاظمی، ومن أهل السنة الشیخ محمود شکری الآلوسی. فالتفت الآلوسی الى الشیخ فقال:
کان الماضون من العلماء یباحثون فی مسائل دینیة فی المجالس فیستفید منه الناس، فهل لک أن تناظرنی فی بعض المسائل الشرعیة حتى یستفید هؤلاء؟
قال الشیخ: باختیارکم.
قال الآلوسی: فهل فی الاصول أو الفروع؟
- باختیارکم.
- فاذن نبحث فی الأصول ولکن فی أی أصل منها؟ فهل نجعلها مناظرة؟
- باختیارکم.
- لم لا یقول الشیعة بإمامة الشیخین.
- للمدعی أن یأتی بدلیل، فانا نسأل أهل السنة عن أن لم اختاروا إمامة الشیخین؟  ادامه مطلب...

دفاع تا کی؟

یک کار تازه‏یى عربستان کرده:  یک ایرانىِ سنىِ وهابى‏مسلک را پیدا کرده که عاقل است، مى‏رود روى منبر مى‏نشیند و از امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین و اینها تعریف مى‏کند و تمجید مى‏کند و دل شیعیان را به دست مى‏آورد، بعد هم با زبان ساده، اصول سلفى‏گرى و وهابى‏گرى را اشاعه مى‏دهد که فقط هم این نیست که یک اصول منحرفى را اشاعه مى‏دهد؛ اینها در جهت معارضه و ستیزه‏گرى با نظام جمهورى اسلامى و با تشیع است؛ یعنى جهت کار، این است. خب این یک کار تازه‏یى است آنها دارند مى‏کنند. ما بایستى مصونیت ایجاد کنیم. ادامه مطلب...

مهاجم باشیم نه مدافع

اگر ما بتوانیم از صدوبیست هزار حاجى که حالا مى‏فرستیم فرضاً بیست هزار را من باب مثال آموزش بدهیم، نه همه‏ى مطالب را. یک دوره‏ى کوتاه ... آن مطالبى را که قاعدتاً در مکه و مدینه مى‏توان مطرح کرد - چه پاسخ به شبهات، چه ابداع و ابتدا به یک امرى و مطلبى، در باب انقلاب، در باب اسلام، در باب شیعه، در باب مهر، در باب توسل، در باب قبور، در باب تحریف قرآن، همه اینهایى که درباره‏ى شیعه و ... هست، چه آنهایى که از قدیم بوده، چه آنهایى که ده برابرش امروز هست -... ما اگر بتوانیم بیست هزار حاجى را هم تعلیم بدهیم و اینها را وادار بکنیم که در مسجدالحرام، مسجدالنبى توى راه، در راه مساجد فلان یا احد یا همان‏طور هر کسى مى‏بیند شروع کنند صحبت کردن با زبانهاى مختلف، باید بکنیم.ادامه مطلب...

نسخه خطی العتب الجمیل
کتاب العتب الجمیل علی اهل الجرح و التعدیل تألیف: محمد بن عقیل علوی شافعی از بهترین کتابها در نقد کتب رجال اهل سنّت بویژه تهذیب التهذیب ابن حجر عسقلانی است.
لینک زیر نسخه خطی این کتاب است:
http://www.aliphba.com/index.php?m=Books&a=BookInfo&BookId=499 

صدّیق اکبر کیست؟
ابن ماجه قزوینی در سنن (از صحاح سته اهل سنت ) با سند صحیح نقل کرده‌:
عَنْ عَبَّادِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ عَلِیٌّ أَنَا عَبْدُ اللَّهِ وَأَخُو رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: وَأَنَا الصِّدِّیقُ الْأَکْبَرُ لَا یَقُولُهَا بَعْدِی إِلَّا کَذَّابٌ، صَلَّیْتُ قَبْلَ النَّاسِ بِسَبْعِ سِنِینَ .*
عباد بن عبد الله گوید : علی علیه السلام فرمود : من بنده خدا ، برادر رسول خدا و صدیق اکبر هستم ، پس از من جز دروغگو کسی دیگر خود را «صدیق» نخواهد خواند ، من هفت سال قبل از دیگران نماز می‌خواندم .
محقق سنن ابن ماجه در ادامه می‌نویسد :
فی الزوائد : هذا إسناد صحیح . رجاله ثقات . رواه الحاکم فی المستدرک عن المنهال . وقال : صحیح على شرط الشیخین.
بوصیری این روایت را در زوائد سنن ابن ماجة نقل کرده و گفته است : « سند آن صحیح و راویان آن مورد اعتماد هستند»  . همچنین حاکم نیشابوری آن را نقل کرده و گفته است : « این روایت طبق شرائط مسلم و بخاری صحیح است» .

*سنن ابن ماجة : ج1 ، ص 44 ، و البدایة والنهایة : ج3 ، ص 26 و  المستدرک : حاکم نیشابوری ، ج3 ،  ص 112 ، و تاریخ طبری : ج2 ، ص 56 ، والکامل : ابن الاثیر ، ج2 ، ص 57 و فرائد السمطین : حموینی ، ج 1 ص 248 و الخصائص : نسائی ، ص 46 ، و تذکرة الخواص ، ابن جوزی : ص 108.

 گزارش طبری شیعی درباره شهادت فاطمه زهرا (ع)
حدثنی أبو الحسین محمد بن هارون بن موسى التلعکبری، قال:حدثنی أبی، قال: حدثنی  أبو علی محمد بن همام بن سهیل (رضی الله عنه)، قال: روى أحمد ابن محمد بن البرقی، عن أحمد بن محمد الأشعری القمی، عن عبد الرحمن بن أبی نجران، عن عبد الله بن سنان، عن ابن مسکان، عن أبی بصیر، عن أبی عبد الله جعفر بن محمد (علیه السلام)، قال:
ولدت فاطمة (علیها السلام) فی جمادى الآخرة، یوم العشرین منه، سنة خمس وأربعین من مولد النبی (صلى الله علیه وآله). وأقامت بمکة ثمان سنین، وبالمدینة عشر سنین، وبعد وفاة أبیها خمسة وسبعین یوما.
وقبضت فی جمادی الآخرة یوم الثلاثاء لثلاث خلون منه، سنة إحدى عشرة من الهجرة. وکان سبب وفاتها أن قنفذا مولى عمر لکزها بنعل السیف  بأمره، فأسقطت محسنا ومرضت من ذلک مرضا شدیدا، ولم تدع أحدا ممن آذاها یدخل علیها.
وکان الرجلان من أصحاب النبی (صلى الله علیه وآله) سألا أمیر المؤمنین أن یشفع لهما إلیها ، فسألها أمیر المؤمنین (علیه السلام) فأجابت، فلما دخلا علیها قالا لها: کیف أنت یا بنت رسول الله؟
قالت: بخیر بحمد الله.
ثم قالت لهما: ما سمعتما النبی (صلى الله علیه وآله) یقول:  فاطمة بضعة منی، فمن آذاها فقد آذانی، ومن آذانی فقد آذى الله ؟ قالا: بلى.
قالت: فوالله، لقد آذیتمانی.
قال: فخرجا من عندها وهی ساخطة علیهما.

مصدر: دلائل الإمامة [ محمد بن جریر الطبری] ، ص135

 دعاء لمعاویة ورحمة!
عن ابن عباس : أنه کان یلعب مع الصبیان . فجاء له النبی  (ص)  فهرب وتوارى منه فجاء له ثم قال : اذهب فادع معاویة، فجئت فقلت : هو یأکل، ثم قال : اذهب فادع لی معاویة. فجئت فقلت: هو یأکل، فقال : لا أشبع الله له بطناً.
رواه مسلم فی کتاب البرّ والصلة والآداب ، وقال بعض الفقهاء: أن هذا الحدیث دعاء لمعاویة ورحمة!!